بخش جنوبي تالاب در دامنه كوه قره داغ (سياه كوه) واقع گرديده و كوه مذكور و تپه بابا‌حيدر بر آن مشرف هستند. به دليل موقعيت توپوگرافي و وجود توده‌هاي ني‌زار، پذيراي بيشترين جمعيت پرندگان مهاجر آبزي و كنار آبزي از جمله گونه در خطر انقراض اردك سر‌سفيد و گونه‌هاي حمايت‌شده اردك مرمري، پليكان، قو، فلامينگو، حواصيل عقاب تالابي و همچنين ساير پرندگان همچون انواع غاز، انواع مرغابي، آنقوت و ... مي‌باشد.
غير از پرندگان موجود در تالاب يك نوع وزغ سبز معمولي و يك نوع قورباغه مردابي و همچنين ماهي كپور در اين تالاب زيست مي‌نمايند. مساحت كل آن حدود 900 هكتار و عمق متوسط آب در آن 60 سانتي متر و حداكثر عمق آن 120 سانتي متر مي‌باشد. ارتفاع آب از سطح درياي آزاد 1625 متر مي‌باشد.
ارگ گوگد دومين بناي بزرگ خشت و گلي ايران است كه تاريخ ساخت آن به حدود چهار قرن پيش باز مي گردد و تنها سند مكتوبي كه از اين بنا موجود است متعلق به حدود يكصد و چهل سال پيش مي باشد. نصف بناي ارگ توسط شخصي به نام عليخان به عنوان مهريه به همسرش واگذار شده است. ارگ گوگد در مسير جاده معروف ابريشم قرار داشته است و در ساختمان آن وجود طبقات پائين و بالا بيانگر نظام طبقاتي در اجتماع آن روز گار مي باشد به اين صورت كه استر و استربانان در طبقه پائين و در مجاورت هم و بازرگانان و افراد شاخص در طبقات بالا مسكن مي گزيده اند به همين دليل در زمان صلح به عنوان كاروانسرا و در زمان جنگ و يا حمله اشرار به عنوان دژ نظامي مورد استفاده قرار مي گرفته است. سوراخهايي روي ديوارهاي مرتفع وجود دارد كه از آن به عنوان سيستم امنيتي هشدار دهنده استفاده مي گرديده، به اين صورت كه كبوترها را در اين سوراخها اسكان مي داده اند كه شب هنگام با بيقراري و سر و صداي اين كبوتران متوجه ورود مهاجمين توسط قلاب يا نردبان مي شدند.
در روي درب ورودي شمالي قسمتي به عنوان شاه نشين وجود دارد كه هم اكنون به عنوان سـوئيت ويـژه مـورد استفاده قرار مي گيرد و حـوض آبي در اين شـاه نشين وجود دارد كه هـر زمان درب توسـط مهاجميـن آتش زده مي شده است و محافظين با تخليه آب حوض، آتش را خاموش مي كرده اند.
در روي درب ورودي ارگ دو دركـوب وجـود دارد، بـزرگتـر را مــرد كـوب و كـوچـكـتر را زن كوب مي نامند كه بر عكس بقيه مناطق ايران در گلپايگان زن كوب در سمت راست قرار دارد.از طرفي چاهي در ضلع جنوب شرقي ارگ وجود دارد كه نشان مي دهد براي روزهاي مقاومت و محاصره فكر آب نيز شده است. ارتفاع باروي اطراف قلعه هشت متر اما ارتفاع برج‌ها به يازده متر مي‌رسد.در بالاي باروها سوراخهايي جهت تيراندازي يا دفع دشمن در فواصل مختلف در يك متري پشت بام تعبيه گرديده است
پارك ساحلي رعنا در غرب رودخانه دز قرار دارد.در راستاي تقويت هويت بومي اين پارك ورودي هاي آن با الگوگيري از معماري دزفول با طاق هاي آجري و قوس هاي سنتي ساخته شده اند. به عبارتي با ساخت ورودي هايي با طاق آجري و نمايي سنتي در پارك ساحل غربي رود دز با نام رعنا، سعي بر آن بوده تا اين پارك دزفول هويتي بومي به خود بگيرد.(شهر دزفول با داشتن معماري غني آجري ، لقب موزه آجري ايران را به خود اختصاص داده است)
شهر دزفول كه ابتدا بنامهاي اندامشك.انداميش ودر ميان اعراب اندلمشك موسوم بوده .توسط اردشير بابكان پادشاه ساساني بنا گرديده است. در تاريخ چنين آمده است كه راه ارتباطي ميان دو شهر باستاني جندي شاپور و شوش در دوران فرمانروايي شاپور اول ساساني پلي بر رود خانه دز بوده است. در جوار اين پل، يك دژ محكم براي حراست از ان احداث شده بوده است. به تدريج مردماني به دژپل كوچ كردند. علت كوچ كم شدن اهميت شوش و شوشتر ذكر شده است. پس از سقوط امپراتوري ايران، اسم دژپل به دزفول تبديل شد.
