دشت مغان در غرب درياي خزر در حدود 300 تا 350 هكتار وسعت دارد. اين دشت با حرارتي بين 3/2 تا 35 درجه سانتي گراد، منطقه اي است معتدل و يكي از قطب هاي كشاورزي و دامپروري استان است. سراسر مغان به علت حاصل خيزي خاك، دماي مساعد و موقعيت خاص منطقه اي زير كشت غلات و حبوبات و علوفه است. دماي معتدل و بارندگي مناسب بهترين مراتع قشلاقي را به وجود آورده است كه مورد تعليف احشام طايفه هاي گوناگون "ائل سئون" شاهسون است. سبزينگي مزارع فرآورده هاي وسعت 6000 هكتار، تاسيسات به هم پيوسته و هماهنگ مجتمع كشت و صنعت و دامپروري مغان، تجهيزات و فضاي سد رودخانه ارس، جزاير متعدد رودخانه ارس موسوم به "شام" طايفه هاي كوچر و ايل شاهسون به ويژگي هاي فرهنگي خاص و ....از جمله جاذبه هايي هستند كه هر مسافر و جهانگرد را مي توانند مجذوب خويش سازند.
بناي رصدخانه مراغه در سال ۶۵۷ هجري ( ۱۲۶۱ ميلادي ) به سفارش خواجه نصيرالدين طوسي و به فرمان هولاكو - نوه چنگيز خان مغول - آغاز شد. هولاكو براي نگهداري اين سازمان پژوهشي موقوفه هاي ويژه اي درنظر گرفت. كتابخانه اي شامل ۴۰۰ هزار جلد كتاب و ابزار هاي اختر شناسي، از جمله ذات الربع ديواري به شعاع ۴۳۰ سانتي متر، كره هاي ذات الحلق، حلقه انقلابي، حلقه اعتدالي و حلقه سموت نيز فراهم شدند. در همين جا بود كه زيج ايلخاني به سال ۶۷۰ هجري (۱۲۷۶ ميلادي ) فراهم شد.
رصد خانه مراغه فقط مخصوص رصد ستارگان نبود و يك سازمان علمي گسترده بود كه بيش تر شاخه هاي دانش درس داده مي شد و مشهور ترين دانشمندان آن عصر از جمله قطب الدين شيرازي، كاشف علت اصلي تشكيل رنگين كمان در آن جا جمع شده بودند. به علاوه چون در آن زمان ارتباط علمي چين و ايران به علت استيلادي مغولان بر هر دو سرزمين برقرار شده بود، دانشمندان چيني از جمله فردي به نام فائو مون جي در اين مركز فعالت داشتند. همچنين فيلسوف و فرهنگ نامه نويس مسيحي ابن العبري در رصد خانه مراغه به درس دادن كتاب هاي اصول اقليدوس و المجسطي بطلميوس مشغول بود.
زيج ايلخاني :
خواجه نصيرالدين طوسي "زيج ايلخاني" را از روي رصد هاي انجام شده در رصد خانه مراغه تدوين كرده است. زيج ايلخاني سده ها از اعتبار خاصي در بسياري از سرزمين هاي آن زمان از جمله در چين برخوردار بوده است و در سال ۱۳۵۶ ميلادي (۳۰۰ سال پس از مرگ طوسي) ترجمه و در اروپا منتشر شد. قديمي ترين نسخه اين زيج در كتابخانه ملي پاريس نگهداري مي شود.
در مسير بستر آبشار بدلان يا قزل چير، روستاهاي سبز و خرمي به نام روستاي پسك و بدلان قرار دارند كه سرسبزي و طراوت طبيعت شان گردشگران را به وجد مي آورد. اين منطقه از نظر شرايط اقليمي و آب و هوا در رديف پر باران ترين و حاصلخيزترين روستاهاي شهرستان خوي هستند. آبشار بدلان كه در خوي به "چير" و "قزل چير" موسوم است را بايد يكي از نشانه هاي عجيب عالم خلقت برشمرد.آب سرچشمه آبشار بدلان از شكافي به ارتفاع بيش از 50 متر به داخل يك گودال يا محل غار مانندي به طول 30 متر سرازير مي شود.آدرس:35 شهرستان خوي و در 10 كيلومتري روستاي بدلان
