حمدالله مستوفي بناي قلعه آوارسين را به بكر بن عبدالله از اصحاب حضرت رسول (ص) نسبت مي دهد كه به امر عمر خليفه دوم در سال ۲۲ هجري به آذربايجان لشگر كشيد .
آثار به دست آمده نشان مي دهد كه اين قلعه در دوره اشكاني يا اوايل دوره ساساني ساخته شده و در دوره اسلامي نيز مورد استفاده قرار گرفته است. اين قلعه داراي ۵ برج مدور براي نگهباني است و بلند ترين برج آن به ارتفاع بيش از ۸۰۰ متر از ته دره، در جبهه غربي هنوز پابرجاست. اين قلعه احتمالاً از استحكامات دفاعي بابك خرمدين در منطقه قره داغ آذربايجان بوده است.اين قلعه در دوران آباداني ۳۰۰ متر طول و ۱۰۰ متر عرض داشته و در قسمت هاي شمال و جنوب قلعه آثاري از بقاياي معماري به چشم مي خورد و نيز در قسمت شمال قلعه برج ديده‌باني وجود دارد و ورودي قلعه نيز از اين سمت مي باشد و دليل آن وجود پلكان هايي است كه قسمتي از آن باقي مانده است و اين پلكان ها روي صخره هاي طبيعي كنده شده اند.
در قسمت جنوبي قلعه دو آب انبار مجزا در كنار هم كه يكي به صورت مسقف و ديگري روباز است وجود دارد.قلعه آوارسين به لحاظ تاسيسات معماري بر جاي مانده شامل برج ها و ديوار ها و آب انبار حائز اهميت است.سفال هاي هزاره اول قبل از ميلاد درصد كمتري از سطح قلعه را به خود اختصاص داده و آثار مربوط به اين دوره بيشتر تاسيسات معماري را شامل مي شود و سفال هاي اسلامي عمدتاً به صورت چرخ‌ساز با خميره نخودي و قرمز و تمپر مواد كاني ساخته شده اند.اين قلعه به شماره ۲۲۵۲۹ در فهرست آثار ملي كشور ثبت شده است و در گذشته كاربري دفاعي داشته و فعلاً متروكه مي باشد.
